دیـگـــر . . .
نـه بـــحـــث مـیـکـنـــم ! نـه تـوضـیــــح مـیـخـــواهــم !
نـه تـوضـیـح مـیـدهـــم ! نـه دنـــبـال دلـیـل مـیـگـردم !
فـقـط مـیـبـیـنـــم ،
سـکـوت مـیـکـنـم و فـاصـلـه مـیـگـیـرم . . . ! ! !

خسته‌ ام…

خیلی خسته…

به من جایی بدهید…می‌خواهم بخوابم

یک تخت خالی…یک دنیای خالی…یک قلب خالی…

می دانی..؟

آدم های ِ ساده..

ساده هم عاشق می شوند..

ساده صبوری می کنند..

ساده عشق می وَرزَند..

ساده می مانند..

اما سَخت دِل می کنند..

آن وقت که دل ِ می کنند..

جان می دَهند..

آدم های ِ ساده.....

هنوز نیمه راه است

صدای هیس هیس نفسهایم آزارم میدهد

دود خاطراتمان

راه تنفسم را مه آلود میکند

گذری نیست

حتی در خیالم

ذره ای هم 

شانه خالی کرده ام تکیه بر شانه هایم نکن

شانه هایم تاب سنگینیه تو دیگری را ندارد