این روزها...

بیشتر از قبل ،حال همه را میپرسم...

سنگ صبور غم هایشان میشوم...

اشکهای ماسیده روی گونه هایشان را پاک میکنم

اما...

یک نفر پیدا نمیشود

که دست زیر چانه ام بگذارد...

سرم را بالا بیاورد و بگوید:

حالا تـــــــو برایمــــــ بگو...